Op dit album horen we een samenwerking tussen pianist Vijay Iyer en trompettist Wadada Leo Smith, beiden Amerikanen en ook alle twee zich bewegend in de avantgarde jazz. Iyer is niet alleen te horen op piano maar ook op de Fender Rhodes en elektronica. Er staan zes composities op dit album, vier geschreven door Iyer en Smith, en een door zowel Iyer als Smith. Vijay (1971) is de zoon van Indische immigranten, Smith (1941) is een Afro Amerikaan en lid van de AACM (Association for the Advancement of Creative Musicians), een verbond van vooral Afro Amerikaanse avantgarde jazzmuzikanten opgericht in 1965 door pianist Muhal Richard Abrams, hij stichtte zelf de CreativeConstruction Company op, een trio met Leroy Jenkins en Anthony Braxton, kortom een voorvechter van de free jazz.

Deze samenwerking met Iyer klinkt buitengewoon geslaagd. Hoewel daar nog wel een paar opmerkingen bij moeten worden gemaakt, zo dient in het eerste nummer “Prelude: Survival” de bijna pijn aan het oor doende pieptoon van Iyer op een of andere synthesizer nergens toe, het veroorzaakt alleen het verlaten van de kamer van zowel Annabella, onze kat als van mijn echtgenote, hetgeen niet bijdraagt tot het ten volle genieten van dit album. Meestal begrijp ik dat gepiep en geknor van al die overbodige elektronische geluiden niet, laat dat maar over aan de popmuziek.

Maar er zijn gelukkig ook muzikale hoogtepunten zoals in “Floating River Requiem”, een eerbetoon aan wijlen Patrice Lumumba, hier is het volop genieten van de fantastische muzikale synthese tussen piano en trompet. Er zijn meer muzikale hoogtepunten zoals “Kite” opgedragen aan Refaat Alareer (1979- 2023), een Palestijnse schrijver, professor en activist uit de Gaza Strook, in 2023 vermoord door de Israëli’s. Uiterst actueel en indrukwekkend weergegeven, soms kruisen zich de wegen van muzikale en politieke interesse zich en dat is hier zeker het geval, ik schaar mij hierbij volledig achter de enorme afkeer van de genocide die Israël aan het uitoefenen is.

Jan van Leersum